DEAD is DEAD

To jak dzisiaj 22:30???

Ja chetnie, dzis juz nigdzie nie wylaze

17 lipiec 1943
Misja:Zniszczyc wrogi konwoj(ciezarowki)
Sklad:
Lt. Carsten Kuntz(+1)
Lt. Bernhart Weeloff(+2)
Lt. Karl Mueller(+3)
Obfw. Otto Bosch(+4)
Dzien po naszej misji AG znowu odprawa i cel naziemny.Ile razy mam im tam powtarzac ze my jestesmy eskadra mysliwska??? .Juz w czasie startu jeden z naszych mial awarie.To nowy-Otto Bosch.Pieknie sie zaczyna.......Dolot bez wiekszych komplikacji.Jednak w rejonie celu bylo wrogie lotnisko z ktorego wystartowaly Yaki.Nie wiem dokladnie ile samolotow bylo-ale na niebie sie zakotlowalo.Po chwili uslyszalem wolajacego o pomoc Muellera.Pognalem tam czym predzej.Jednak tylko na chwile udalo mi sie odciagnac druga maszyne z ogona kolegi.Wkrotce sam dostalem sie pomiedzy 2 Yaki.Ostro dzis walcza-pomyslalem.Po krotkich manewrach to ja stalem sie zwierzyna.Jednak Yak byl za szybki.Postanowilem zrezygnowac z poscigu i poszukac naszych ciezarowek.Wkrotce dostrzeglem jakies pojazdy.Zrobilem jeden rekonesansowy przelot.Jak dzialko przeciwlotnicze zaczelo do mnie prac zorientowalem sie ze to ten konwoj.Atakowalem jeszcze parokrotnie.Udalo mi sie rozwalic 4 pojazdy wroga.W jednym z podejsc tuz przy ziemi zatrzeslo samolotem.Nim zdazylem cokolwiek ustalic juz kapotowalem na ziemi.Okazalo sie ze dzialko mnie trafilo.Udalo mi sie przezyc-jednak kilku niemieckich zolnierzy z ciezarowek wkrotce mnie schwytalo.Ciekawe czy uciekne z Syberii???
Zglaszam:rozbicie 4 pojazdow wroga.
Lt. Carsten Kuntz
STATUS: MIA.

Darkman napisał:

^kiler wrzucaj mniejsze te fotki bo już mnie ręka boli od przesuwania suwaka w exploratorze w prawo i w lewo podczas czytania bo się forum rozjeżdza

To specjalnie dla ciebie zmniejszylem W trosce o twoja reke

pedzel napisał:

Dzis tez bedziecie latac? Bo mam chec sprobowac .

Pedzel daj na siebie namiar!!!!!!Najlepiej na gg.
Przed 23:00 wyruszamy w przestworza!!!

18.07

Dzis po raz kolejny bedziemy niszczyc czolgi. Dowodztwo zdecydowalo sie uzywac naszych 190tek jako Jabo i nie zapowiada sie zmiana tej taktyki...
Ladujemy sc500 lub sc250 i na pas. Niestety jeden z pilotow ginie przy starcie. Nie udalo mu sie poderwac obciazonej maszyny. Nie widzialem tego, gdyz wlasnie startowalem - dopiero po starcie zobaczylem chmure dymu i szczatki na skraju pasa. To byl Hans Keller. Nowy pilot.
Dolot do celu przerywa nam spotkanie z ilami oslanianymi przez La-5. Te mysliwce to Laggi-3 z gwiazdowym silnikiem. Ale sa tak samo ociezale i niezbyt grozne... Czesc z naszych odrzuca bomby i rzuca sie na Ruskich w slad za 4ma 109, ktore krecily sie kolo nas.
My tymczasem koncentrujemy sie na celu misji. Ciezko domyslic sie, o ktorych czolgach mowilo dowodztwo, bo jest ich tu mnostwo na drodze i na polach. Bierzemy sie za rozne grupki i czestujemy ich na poczatku bombami - ja niestety nie trafiam. Rzucilem bombe w srodek jakiejs wiekszej grupki i dokladnie tam upadla - w samym srodku... miedzy czolgami. Nie uszkodzilem nawet chyba zadnego z nich.
Wsrod czolgow zauwazylem rowniez ciezarowki i cysterny. Z dzialek raczej zadnego T-34 nie zniszcze, ale pojazdy nieopancerzone to co innego - zniszczylem 2 cysterny, a koledzy jeszcze kilka.
Po powrocie na skrzydlo dcy poprosilem o pozwolenie na poszukanie jakichs celow samodzielnie. Nie chcialem wracac z prawie pelnym zapasem amunicji. Dostalem zgode i znalazlem po kilku minutach jakis konwoj. Zniszczylem 3 ciezarowki i jakis jednoslad. Po kilku przelotach moich i dcy, na drodze zostaly tylko plonace zgliszcza. Wrocilismy wiec do bazy.

Obfw. Jakob Müller

Ostatnio zmieniony przez Snake- dnia 2003-07-09, 01:49, w całości zmieniany 1 raz

19.07

Rosjanie nas przycisneli. Zdobywaja kolejne tereny, a nasza armia musi sie regularnie cofac. Setki T-34 naraz atakuja nasze pozycje ! Nie wiem skad oni maja tyle tych czolgow ! Z tego powodu dzis po raz kolejny musimy je niszczyc.
Startujemy w 8 samolotow obciazeni bombami po 500kg kazda. Niestety prowadzacy Karl Mueller nie podrywa maszyny i rozbija sie na pasie. Ja juz jestem rozpedzony i nie wyhamowalbym. Na pelnych klapach i pelnym ciagu podrywam samolot, aby przeskoczyc nad szczatkami. Gdy do nich dojezdzam, nadal jedno kolo jest wciaz na ziemi. Ciagne mocniej i przy zaledwie 170 km/h podrywam samolot w powietrze. Na duzym kacie natarcia i z wyjacym silnikiem przelatuje nad wyrwa w pasie i bardzo powoli nabieram wysokosci. Reszta pilotow startuje bez problemu omijajac miejsce katastrofy bokiem. Nabieramy wysokosci w ponurym nastroju...
Az do celu nie pojawily sie zadne samoloty. Spokojnie odnajdujemy czolgi w okolicach Prohorowki - sa wszedzie, jest w czym wybierac. Robimy przelot nad duzym zbiorowiskiem na pd. od miasta i identyfikujemy cele - kilkanascie T-34 rozstawionych w polu. Po nawrocie znizam sie nad jeden z czolgow i przelatuje 50m nad nim zrzucajac bombe gdy znika mi pod maska. To najprostsza metoda, a jednoczesnie niezywkle skuteczna. Niecale 3 sek. pozniej T-34 zostaja wyrzucony w gore potezna ekspolzja bomby, ktora upadla zaledwie kilka metrow obok.
Tak jak wczoraj, wsrod czolgow mozna znalesc kilka ciezarowek. 3 z nich padaja lupem moich dzialek. Szukajac nastepnych celow zauwazam strzaly na polnocy. Natychmiast tam zakrecam i odnajduje po chwili Obfw. Kocha walczacego z 2ma La-5. Koch mocno uszkodzil jednego z nich i sie za nim ugania. Drugi jest duzym niebezpieczenstwem, wiec biore sie za niego z jeszcze jednym z naszych. Trafiam w pierwszym przelocie w La-5, ktore robi zwrot na gorce i z radzieckiego mysliwca zaczyna wyciekac paliwo. Odchodze w gore, a La-5 ucieka w dol. Teraz leci juz nad sama ziemia i prawie muska brzuchem wierzcholki drzew. Probuje go ostrzelac, ale boje sie o zderzenie z drzewami i musze odpuscic. Po chwili La-5 wylatuje nad rzeke i daje mi szanse na strzal. Oddaje kilka serii z 400m i mysliwiec wyraznie zaczyna zwalniac ciagnac za soba ciemna smuge. Ze 120 metrow strzelam znowu i odlupuje mu prawe skrzydlo i duze kawalki ogona. Mijam go zaledwie o centymetry z jego lewej strony przelatujac miedzy skrzydlem a jakimis sporymi odlamkami usterzenia. Na szczescie o nic nie zahaczam i wchodze w lewy zakret. Przez ramie patrze jak Lawoczkin koziolkuje na ziemi tuz nad brzegiem rzeki i po chwili staje w plomieniach. Moj pierwszy radziecki mysliwiec !
Wkaznik paliwa pokazuje, ze juz czas wracac do bazy. Zbieramy sie po drodze i we 3 wracamy do domu. 2 naszych wrocilo juz wczesniej, a nastepny leci gdzies niedaleko nas, ale nie mozemy sie znalesc. Spotykamy sie juz nad lotniskiem i ladujemy bez dalszych przygod.

Zglaszam zniszczenie 1 T-34, 3 ciezarowek i 1 La-5.

Obfw. Jakob Müller

Obfw. Otto Bosch

Po wczorajszym nieudanym dniu, kiedy to zamiast leciec (uszkodzilem za starcie samolot), i musialem za kare posprzatac kantyne, tym razem obylo sie bez przeszkod. Ale inny pilot mial problemy i niestety nie przezyl. Lecielismy do celu i nagle z prawej pojawily sie 4 Il2. Kilka naszych mysliwcow oslony sie na nich rzucilo, ale nie radzili sobie za dobrze. Przez chwile krotkie wahanie czy niszczyc czolgi wroga, czy ratowac swoje. W koncu ily to pewna smierc dla naszych pancerniakow. Zrzucilem bombe z duzej wysokosci (moze chociaz ruskow postraszy) i zaatakowalem Ily. Dwoch naszych juz puscilo olej. Nie bylo dobrze. Po krotkim poscigu siadlem na ogon pierwszemu Ilowi, ktory padl po serii z dzialka. Wrzucilem WEP i zaczalem scigac nastepne, modlac sie zeby flak nie trafil. Po chwili zaczalem walic do drogiego, lecz dzialo sie skonczylo. Zrobilem wysokie jojo i dluga seria dokonczylem Ila. Reszta Ilow nie byla juz problemem dla bf109. Ufff .. Nagle w radiu odezwal sie skrzydlowy, ktory zameldowal, ze nie mam calego lewego statecznika poziomego. Verflucht .. Zameldowalem dowodcy i lotem nurkowym ucieklem z pola walki. Ladowanie bylo trudne, ale wyszlo idealnie. Na plycie lotniska czekal juz awans i Krzyz Zelazny.

Zglaszam 2 Ily.

Stabsfw. Otto Bosch
Po wczorajszym locie dowodca powierzyl mi fukcje prowadzenia bialych. Znowu mielismy atakowac ruskie czolgi, ale teraz my (biali) w razie ataku mysliwcow zrzucamy bomby i oslaniamy kolegow. Na starcie znowu wypadek. Tym razem dowodca. Jakies fatum czy co? Zrobilismy kolo nad lotniskiem i obralismy kurs na cel. Lecielismy pol kilometra wyzej. Po dotarciu nad cel zauwazylem 4 punkty. To musi byc wrog. I rzeczywiscie .. to nadlatywaly 4 La-5. Szybko rozkazalem bialym zajac sie bandytami. Rosyjscy piloci starali sie wykorzystac mniejsza zwrotnosc foki i latali nisko, ale ja wolalem nekac ich z gory nie tracac energii. Sytuacja zrobila sie nieciekawa jak 3 La siadly na szosta Obfw. Michaelowi Weissowi - nowemu w dywizjonie. Puscilem sie za nimi w pogon. I La odpuscily majac za soba szybka foke oraz nie nadarzajac za Weissem. Po chwili jeden wszedl na celownik .. krotka seria i poscil olej. Zaczal nurkowac, ale to byl blad. W nurku nie ma szans z foka. Dokonczylem do dzialem. Po chwili siadlem za nastepnym. Niestety dzialo sie skonczylo. Po kilku seriach puscil olej, ale dalej lecial. W koncu odpadla mu jedna lotka, pozniej droga .. a ten leci .. Widze odpadajace smieci, ale to nie robi wrazenia na La. Donnerwetter. W koncu skonczyla mi sie amunicja i zaczelo brakowac paliwa. Wracam do bazy. W czasie lotu koledzy z innego dywizjony potwierdzili, ze La w koncu spadl. Ladowanie odbylo sie bez problemow.

Zglaszam 2 La-5

----
Oldwin masz swojego La
---
Republika padla, wiec updatuje strone jutro po pracy

Ostatnio zmieniony przez Tiges dnia 2003-07-10, 09:22, w całości zmieniany 1 raz

18 lipiec 1943
godzina 7:00
Misja:Niszczyc wrogie czolgi
Sklad:
1 eskadra:
Lt. Karl Mueller(+1)
Obfw. Jakob Müller(+2)
Obfw. Hans Keller(+3)
Obfw. Hermann Brenner(+4)
2 eskadra:
Stabsfw. Otto Bosch(+1)
Obfw. Oliver Koch(+2)
Zbudzilem sie zlany zimnym potem.To byl alarm.Czulem podekscytowanie i dzika chec walki.Bylem nowy.Wskoczylem z zapalem do mojej foki-odpalilem silniki.Wycie silnika zawsze przypomina mi dobre czasy ze szkoly.Lubie czuc ta moc.Lubie moment oderwania maszyny od ziemi-jej ryk i zarazem lekkosc.Nie dane mi bylo niestety czuc tego wszystkiego jeszcze raz.Rozbilem sie na pasie-zahaczajac skrzydlem o ziemie.Bomba podwieszona eksplodowala.Zobaczylem jasnosc i poczulem sie lekki.............
STATUS: KIA
Obfw. Hans Keller

19 lipiec 1943
godzina 16:00
Sklad:
1 eskadra:
Lt. Karl Mueller(+1)
Obfw. Jakob Müller(+2)
Obfw. Sascha Steinhauer(+3)
Obfw. Hermann Brenner(+4)
2 eskadra:
Stabsfw. Otto Bosch(+1)
Obfw. Oliver Koch(+2)
Podczas startu rozbil sie dowodcxa.To zly znak.Wogole jestesmy zepchnieci do defensywy.Ja jako prowadzacy 2 pare objalem dowodztwo.Qrde nie za bardzo wiedzialem co sie dzieje.Bylem nowy.A tu od razu taki egzamin.Szybciutko wyjalem mape i zaczalem nawigowac.Lot byl stosunkowo prosty.W rejonie celu czysto.Tylko ziemia az sie blyszczy od Ruskich T-34.Qrde-skad oni tyle tego wytrzasneli???Dane wywiadu mowily ze cel bedzie na polnoc od miasta.A tu wszedzie go pelno.I na poludnie, i na polnoc.Slowem az sie od nich roi na ziemi.W drugim zajsciu zrucilem bombke.Oczywiscie niecelnie (Dzieki Snake ze opisales taktyke bomberowania -nastepnym razem skorzystam ))Pozniej jeszcze kilka zajsc i zrozumialem, ze tym uzbrojeniem ktore posiadam nic nie wskoram.Tymczasem koledzy z 2 eskadry donosili o wrogich La na polnocy.Udalismy sie tam wraz ze skrzydlowym dowodcy.Jednak po dotarciu okazalo sie ,ze 2 eskadra sobie juz poradzila.Latal juz tylko jeden La.Mocno dymil.Wszedlem mu na ogon i spytalem sie Koch-a czy nie potrzebuje pomocy.Szybko odpowiedzial ze ten jest jego.Jeszcze raz ponowilem swoja propozycje pomocy A noz widelec sie zgodzi!!!Jednak otrzymujac negatywna odpowiedz odstapilem.A tak mialem ochote na jakis zestrzal Moze nastepnym razem.W czasie powrotu wraz z Müller-em stworzylismy ugrupowanie zwarte.Sprobowalismy tez ladowania para-ale na razie sie nie udalo.Do nastepnego razu!!!!!!!!
Obfw. Sascha Steinhauer

20.07

Pogoda fatalna. Dobrze ze nie pada. Do tego lecimy wieczorem, wiec bedzie jeszcze gorsza widocznosc. Jak zwykle ladunek trotylu pod kadlubem i lecimy 70km wglab terytorium Ruskich szukac konwoju.
Po drodze mijamy 2 konwoje, ale do rejonu celu jeszcze daleko, wiec tylko moga nas odprowadzic ogniem opelotek.
Gdzies w tym czasie nasza eskorta - 4 109tki znajduja sobie zwierzyne. Szybko sie z nimi rozprawili, bo nawet nie zauwazylismy sladu rosyjskiej maszyny...
Niestety pod Szewielowem nic nie ma. Zadnego konwoju, nawet pojedynczej ciezarowki. Szukamy przez ponad 5 minut, ale ani sladu celu... Wracamy wiec do tych konwojow, ktore wczesniej minelismy.
Nie wszyscy maja bomby, wiec psuja pojazdy z broni pokladowej. Ja za to zaladowalem 4x50 + 1x250, wiec mam czym rzucac w Ruskich. W pierwszym przelocie zwalniam w dwoch rzutach 50-kilogramowki. Pierwsza wybucha pomiedzy ciezarowkami i niszczy 3 z nich, druga upada troche zbyt z przodu i robi tylko lej w drodze.
Koledzy ostrzeliwuja cel z dzialek, a ja robie nawrot z przygotowanym wiekszym ladunkiem. Rzucam w niskim przelocie gdy ciezarowki znikaja mi pod maska i wybuch z kilkusekundowym opoznieniem zmiata pozostale pojazdy. Oddalamy sie do drugiego konwoju.
3 minuty pozniej jestesmy juz nad celem. W trzech przelotach niszcze ciezarowke i pojazd plot. Niestety podczas tych ostatnich atakow Stabsfw. Michael Weiss uderza w ziemie tuz przy konwoju i koziolkuje kilkadziesiat metrow. Jego samolot nie wybucha, ale pilot musi byc niezle pokiereszowany. Na szczescie wszystkie pojazdy w poblizu sa juz zniszczone, a ostatni samochod ucieka daleko. Wraz ze Steinhauerem gonimy go i Steinhauer niszczy go celnym ogniem.
Tymczasem slyszymy w helmofonach glos Weissa ! Siedzi caly czas w kokpicie i wzywa pomocy ! Kraze nad nim i nie moge sie zdobyc na odwage, zeby wyladowac kolo niego. Jest ciemno i mimo, ze teren wydaje sie dosc plaski, boje sie, ze rozbije sie przy ladowaniu. Jednak po chwili krzycze do mikrofonu, zeby Michael biegl szosa na wschod i tam czekal na mnie za zakretem. Robie ostatnia rundke, zmniejszam ciag, wystawiam podwozie i klapy. Ponizej 300m zaczyna strasznie trzasc samolotem. Rzuca nim w gore i w dol, ale teraz juz nie ma odwrotu. Ustawiam sie na szose i siadam najdelikatniej jak umiem. Samolot sie nawet nie odbil, za to podskakuje troche na wybojach, bo prawym kolem jade po lace. Musze kontrowac orczykiem zeby mnie nie zarzucilo i staram sie ustawic w calosci na drodze. Gdy wreszcie sie zatrzymuje, widze przez ramie Michaela. Wyrzucil juz spadochron i biegnie w moim kierunku. Ja tez pozbywam sie przez ten czas mojej szmaty, zeby zrobic miejsce w kabinie. Minute pozniej Michael gramoli mi sie juz do kabiny i jakos razem sie tam miescimy. Jest ciasno i troche malo widze, ale nie ma wyjscia. Spokojnie dodaje gazu i po dosc krotkim rozbiegu wzbijamy sie w powietrze. Nie do konca wiem gdzie obecnie jestesmy, ale po kilku minutach rozpoznaje mijany teren. Troche zboczylismy na wschod z kursu i skrecam na SW, zeby wrocic na lotnisko. Robi sie juz ciemno, a przy tym niskim pulapie chmur i prawie calkowitym zachmurzeniu nie latwo o pomylke. Dlatego z radoscia witam zabudowania Bialogrodu i nasze lotnisko zaraz obok miasta.
Laduje jako pierwszy i koluje na postoj. Za mna laduje Steinhauer, a potem prowadzacy Otto Bosch. Ten ostatni jednak ma klopoty i odbija sie wysoko w powietrze. Potem z hukiem opada na ziemie i rozwala samolot na kilka czesci. W ostatniej chwili obsluga naziemna wyciaga go z plonacej maszyny, ktora zaraz potem wybucha.
Jak na jeden dzien mielismy az nadto wrazen...

Stabsfw. Jakob Müller

20 lipiec 1943
godzina 19:30
Sklad:
Stabsfw. Otto Bosch (+1)
Stabsfw. Michael Weiss (+2)
Stabsfw. Jakob Müller (+3)
Stabsfw. Sascha Steinhauer (+4)
Pskudna pogoda.Juz siedzielismy w kantynie kiedy wpadl dowodca eskadry.Panowie-oznajmil-lecimy wglab terytorium wroga rozwalic jakis konwoj niedaleko Shevelova.No coz-wsiadlem do maszyny no i start.Czesc z nas wziela bomby, czesc tylko bron pokladowa.Ja bylem skrzydlowym Müllera.Po drodze do celu minelismy 2 konwoje wroga.Lecielismy dalej w rejon naszego celu.Nic tam jednak nie znalezlismy.Postanowilismy nawrocic i rozwalic poprzednio mijane.Szybko ich znalezlismy!!!W pierwszym podejsciu Müller rozwalil bombka 3 z nich.Ja zaraz za nim rozwalilem 4.Przy nastepnym zajsciu juz nic nie jezdzilo!!! Chlopaki celnie dzis wala-pomyslalem.Polecielismy dalej szukac drugiego konwoju.Pierwszy zauwazyl go Weiss.Rozwalil w pierwszym podejsciu wiekszosc samochodow-(poinformowal nas przez radio).Przyszla kolej na mnie.Niestety nic nie trafilem.Nagle uslyszalem w radiu glos Weissa.ROZBILEM SIE!!!!Ciarki przeszly mi po plecach.Przeciez jestesmy w glebi Ruskiego terytorium!!!!!Na dodatek jezdzila tam jeszcze jedna ciezarowka.Na szczescie odnalazlem ja i szybko zdjalem .Po krotkiej wymianie zdan pomiedzy Müllerem a Weissem zrozumialem, ze ten pierwszy chce wyladowac po kolege.Odwazny skurczybyk!!!!! .Ja patrolowalem okolice z powietrza.Nie wiem czy bym sie na to zdobyl, poniewaz bylo juz po 20:00.Pogoda nie za bardzo.Cholernie ryzykowne przedsiewziecie-ten facet to BOHATER!!!!!Na dodatek udalo sie!!!!!!!! .Powrot byl juz rutynowy.Podczas ladowania cos stalo sie z maszyna dowodcy-Boscha.Na szczescie przezyl.
Zglaszam: 2 rozbite samochody wroga
Stabsfw. Sascha Steinhauer

Wohow.. jestem pod wrażeniem !!!!

Te skiny wyglądają super.. noo może troszkę zimowe..

Ale akcja Snake'a
Yeah!!.. zawsze chodziło mi to po głowie
Kak w kino !!!


dla mnie bomba.. (pięćsetka)



aa.. BTW. fajny numer dzisiaj widziałem

Yatzek napisał:

Wohow.. jestem pod wrażeniem !!!! Te skiny wyglądają super.. noo może troszkę zimowe.. Ale akcja Snake'a Yeah!!.. zawsze chodziło mi to po głowie Kak w kino !!! dla mnie bomba.. (pięćsetka)

NO dla mnie akcja tez!!!!!!!!!
Ale za skina to dostalem niezla-ale zj.....ke od Snake'a

A teraz z innej beczki:
Poniewaz nadchodzi weekend anonsuje DID dzis na 22:30 Sa chetni

Ja wiadomo.....a Cyber jak widzicie w podpisie na GG lezy w szpitalu bo uznano ze tam ma przejsc rehabilitacje po 2 miesiacach noszenia gipsu